Του ήταν τόσο δύσκολο να είναι μαζί της. Ατίθαση, ξεροκέφαλη, ανέμελη, με άγνοια κινδύνου. Πλάι της τα δύσκολα φαινόταν εύκολα. Αναζητούσε τον τρόπο να την αλλάξει, όχι εγωιστικά αλλά για δικό της καλό.Στο μυαλό του εκείνη, πίσω από την αναισθησία της, ήταν εύθραυστη και πολύτιμη , την πρόσεχε μην της συμβεί κάτι και σπάσει.
Της ήταν τόσο δύσκολο να είναι μαζί του. Τα πάντα τα έκανε μεθοδικά, φυλακισμένος στο μυαλό, στα νεύρα και στις φοβίες του. Πλάι του τα απλά φαινόταν τόσο περίπλοκα. Πάλευε να του βρει τη λύση στα προβλήματα του αλλά και να την είχε παραήταν εγωιστής για να την δεχτεί.Στο μυαλό της εκείνος, πίσω από την υπέρμετρη αυτοπεποίθηση του, έκρυβε ένα βαθιά πληγωμένο παιδί το οποίο ήθελε να φροντίσει σα να ήταν δικό της.
και οι μέρες περνούσαν με δυο λιοντάρια στο ίδιο κλουβί.
Της ήταν τόσο δύσκολο να είναι μαζί του. Τα πάντα τα έκανε μεθοδικά, φυλακισμένος στο μυαλό, στα νεύρα και στις φοβίες του. Πλάι του τα απλά φαινόταν τόσο περίπλοκα. Πάλευε να του βρει τη λύση στα προβλήματα του αλλά και να την είχε παραήταν εγωιστής για να την δεχτεί.Στο μυαλό της εκείνος, πίσω από την υπέρμετρη αυτοπεποίθηση του, έκρυβε ένα βαθιά πληγωμένο παιδί το οποίο ήθελε να φροντίσει σα να ήταν δικό της.
και οι μέρες περνούσαν με δυο λιοντάρια στο ίδιο κλουβί.
1 σχόλιο:
Σε ανακάλυψα από ένα παλιό σου σχόλιο που είχες αφήσει στο ιστολόγιό μου, το 2010! Δεν ξέρω εάν είχα περάσει τότε από εδώ.
Άκουσον - άκουσον πόσα χρόνια μου πήρε...
Εσύ γράφεις καλά...
Καλημερένια!
Δημοσίευση σχολίου